Ποτέ δεν είχα καταφέρει να σε δω αλλιώς. Πάντα μου φαινόσουν ο γόης, αυτός που σε καμία περίπτωση δεν θα γυρνούσε να με κοιτάξει. Αυτός που πήγαινε με όλες και καμία δεν την χαλούσε.
Έτσι κι εγώ πάντα σε έβλεπα σαν ένα φίλο, ένα φιλαράκι. Και τότε που μου είπες. Τότε που μου είπες ότι κάτι αισθάνεσαι... Ο κόσμος μου έγινε κομμάτια. Ότι θεωρούσα δεδομένο, μέσα σε δευτερόλεπτα είχε καταστραφεί!
Το μήνυμα στο κινητό. Το κοιτούσα ώρα. Δεν σε πήρα στα σοβαρά. Σε αμφισβήτησα. Ίσως, σκέφτηκα, το έκανες και για πλάκα. Μετά από έναν μήνα, μέσα από τα συντρίμια μιας παλιάς μου κατεστραμένης σχέσης, ξεπρόβαλες εσύ! Μου μίλησες, Πάλι τα ίδια εγώ!
Έκατσα και το σκέφτηκα. "Τι έχω να χάσω??" "Ίσως κρατήσει!" "Μπα δεν θα κρατήσει... μια εμπειρία παραπάνω όμως!" Κια τώρα είμαι εδώ, μετά από πέντε μήνες, έξίσου ερωτευμένη όπως την πρώτη μέρα!
Θα κρατήσει!
Κια να δεν κρατήσει, υπήρξε!
Είσαι ότι πιο όμορφο μου έχει συμβεί και το ξέρεις!
Στην αρχή για χαβαλέ?? Ναι, ίσως! Το πρώτο σ' αγαπώ όμως?? Τι ήταν αυτό?? "Να το στείλω? Να μην το στείλω??" Ναι, το έστειλα! Σου είπα σ'αγαπώ! Και χαίρομαι, γιατί τώρα έχω την ευκαιρία να στο λέω κάθε μέρα! Σ αγαπάω πιο πολύ και απ την ζωή μου!!!
Παιδιά, τολμήστε να πείτε το Σ' αγαπώ... αξίζει!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου