Από το ημέρολόγιο μου-εξομολογήσεις! (στον έρωτα δεν χωράνε εγωισμοί!)

Τσακωμοί... Φωνές... Κλάμματα...
Ποιό γευγάρι δεν τα περνάει αυτά??
Μαλώσαμε, μου είπες ότι είναι στο χέρι μου... Σου ειπα αν δεν αλλάξεις γνώμη χωρίζουμε. Γνώμη δεν άλλαξες!!
Λογικό...
Μου έβαλες έναν όρο. Σου είπα αντίο... Και αυτό ήταν! Ο κόσμος μου γκρεμίστηκε. Βγήκα σε μέρη που δεν πήγαινες ποτέ. Με παρέες που δεν ήταν και δικές σου. Για να δεις ότι μου στέρησες πολλά. Φόρεσα κάτι πρόχειρο, ότι βρήκα μπροστά μου! Δεν μπήκα καν στον κόπο να βαφτώ, να φτιάξω τα μαλλιά μου...
Γύρισα σπίτι πολύ πριν νυχτώσει. Τίποτε άλλο δεν έκανα, παρά μόνο άνοιξα το λάπτοπ και άρχισα να κλαίω. Καθόμουν εκεί ώρα.
Άκουσα το κινητό μου. Είχα μήνυμα. Το άνοιξα. Ήταν από σένα! Μου είπες να βρεθούμε. Όπως ήμουν πετάχτηκα και ήρθα κατευθείαν να σε βρω. "Πάλι από πίσω του θα τρέξεις??"μου λέει η μάνα μου. "Ναι!" της λέω!... Ήρθα και σε βρήκα. Με έπιασες και μου μίλησες. Έκανα να φύγω. Με έπιασες και με φίλησες! Πόσο δύσκολο μου ήταν να σε συγψωρέσω?? Πολύ!
Πόσο σ αγαπάω?? Πάααααρα πολύ!!
Όταν αισθάνεσαι κάτι τόσο δυνατό, ότι και να σου κάνει ο άλλος το συγχωρείς και πας παρακάτω! Είσαι όλος μου ο κόσμος!
Αυτή την μέρα δεν θα την ξεχάσω ποτέ! Ήταν η μέρα που συνειδητοποίησα ότι δεν μπορώ να ζήσω μακριά σου. Είχα όλο τον κόσμο στα πόδια μου, να μου λέει ότι δεν πρέπει να στενοχωριέμαι γτ δεν αξίζεις τίποτα και πρέπει να προχωρήσω παρακάτω. Δεν θέλω όμως να προχωρήσω παρακάτω! Θέλω να μπορώ να σου λέω το σ αγαπώ όποτε θέλω!
Θα μπορούσα άνετα να σου πω ότι με πλήγωσες πολύ. Ότι δεν θέλω να τα ξαναβρούμε. Και θα το έκανα, αλλά πως να ξεστομίσεις κάτι τέτοιο όταν ξέρεις, ότι χωρίς τον άλλον η ζωή σου τελειώνει?
Ηθικό δίδαγμα:
Όταν αισθάνεσαι κάτι δυνατό, δεν είναι ανάγκη να βγεις από πάνω, να δείξεις στον άλλον ότι έχεις δίκιο, ή οτιδήποτε τέτοιο. Έτσι δεν είσαι εσύ κερδισμένος, αλλά χαμένος! Κερδισμένος είσαι όταν ξέρεις τι θέλεις και το αποκτάς. Και μαθαίνεις να συγχωρείς ή να λες συγγνώμη!!